زیر پوست لباس های قاچاق

لباس های دست دوم یا تاناکورا این روزها با اسم ورسم تازه ای نسبت به گذشته وارد بازار شده اند. بسیاری از کسانی که تا دیروز از کنار این فروشگاه ها -به دلیل دست دوم بودن اجناسشان- رد نمی شدند، امروز مشتری ثابت این فروشگاه ها هستند. فروش این نوع لباس ها در گذشته به چند پاساژ در شهرمان محدود می شد، اما امروز این فروشگاه ها در همه شهر و به صورت مجازی شعبه دارند و اسمشان هم از تاناکورا به فروشگاه های لباس های مارک تغییر یافته است. قاچاق یا مرجوعی بودن لباس ها توجیهی است که عرضه کنندگان این محصولات برای ظاهر غیرطبیعی لباس ها استفاده می کنند. عشق مارک ها هم که فقط مارک بودن برایشان ملاک است، مشتری دائمی این فروشگاه ها هستند.
هرچند این لباس ها در اسم و ظاهر جدیدی ارائه می شوند، در باطن هنوز همان مشکلات بهداشتی را دارند و می توانند بلای جان خریدارانشان شوند. ازآنجاکه تب خرید این لباس ها بار دیگر داغ شده است، لازم است مصرف کنندگان این محصولات، نکاتی را درباره مشکلاتی که این لباس ها می توانند برای سلامتی ایجاد کنند، بدانند.
مهم ترین دلیلی که متخصصان پوست پوشیدن این نوع لباس ها را منع می کنند، بهداشتی نبودن آن هاست که بارها به شکل های مختلف در این باره هشدار داده شده است. بیشتر مواقع این لباس ها از مبادی غیرقانونی و به صورت غیررسمی وارد می شوند؛ به همین دلیل نظارت و سالم سازی روی آن ها صورت نمی گیرد و معمولا دارای بیماری های پوستی و عفونی هستند. بررسی های بهداشتی نشان می دهد که درون تاروپود لباس های دست دوم به ویژه لباس هایی که ارتباط مستقیمی با پوست بدن دارند، میکروب هایی وجود دارد که به محض اینکه شرایط زیستشان فراهم شود، شروع به فعالیت و انتشار می کنند .
مطالعات آزمایشگاهی نشان می دهد که این لباس ها می توانند منبع انتقال بیماری های عفونی مختلفی نظیر گال، سیفیلیس، سوزاک و هپاتیت Aو C باشند. همچنین ممکن است آن ها به عوامل باکتریایی یا قارچی آلوده باشند که باعث بروز شپش عانه، ساس، زگیل، تبخال و عفونت قارچی می شود. هنگامی که از بهداشتی بودن این لباس ها صحبت می کنیم، منظورمان تمیز بودن آن ها نیست. فروشندگان این لباس ها هم که ادعای ضدعفونی کردن و بهداشتی بودن این لباس ها را دارند، چون از وضعیت بهداشتی صاحبان قبلی این لباس ها اطلاعی ندارند، نمی توانند ادعای بی خطر بودن آن ها را بکنند؛ به ویژه درباره کفش و لباس های زیر.
نکته دیگر اینکه برخی باکتری ها و میکروب ها با مواد ضدعفونی که برای این نوع لباس ها استفاده می شود، از بین نمی روند. درواقع هیچ کدام از مراحل شستن، جوشاندن و اتو کردن لباس ها شرط لازم برای از بین بردن همه این عوامل بیماری زا نیست. متاسفانه برخی موادی هم که در ضدعفونی کردن این نوع لباس ها استفاده می شود، به دلیل استاندارد نبودن یا استفاده بیش از حد، خود عامل بروز حساسیت و بیماری های پوستی است.
افزون بر همه این نکات، برخی فروشندگان برای اینکه این لباس ها شکل ظاهری مناسب تری پس از استفاده پیدا کنند، به آن ها موادشیمیایی می زنند که این مواد هم می توانند منجر به بروز آلرژی و حساسیت های پوستی شوند. این لباس ها به ویژه در نواحی چین های پوستی به علت تعریق بیشتر و حل شدن مواد شیمیایی در عرق بدن، باعث بروز حساسیت ، قرمزی و خارش می شوند، ازاین رو توصیه می کنیم این لباس ها و حتی کفش ها را نخرید و درصورت خریدن هم، حتما آن ها را در دمای بیش از 70درجه شست وشو بدهید و اتو کنید که با این روش هم، عملا چیزی از لباس نمی ماند.